De eerste keer
Hupsakee, en dan zaten we met z’n allen in Afrika
Dag 1: vertrek
Het beloofde leuk te worden, op de vlieger naar Afrika met een nest Hollanders. Maar buiten
enkele verjaardagsliedjes om middernacht zijn ze nog relatief braaf gebleven.
In Addis Ababba (enfin, de luchthaven in Ethiopië) ging het bijna mis:
De vlucht bleek overboekt te zijn waardoor Rudy, Lisse en haar moeder (2 mensen die we ondertussen leerden kennen)
plots geen plaats bleken te hebben. Maar uitzeindelijk liep alles op het nippertje toch nog goed af.
We waren inmiddels al dag 2 wanneer we werden ontvangen in Buja. Teddy vloog ons in de armen, de ontvangst was fantastisch.
Meteen kennis gemaakt met de Afrikaanse manier van doen ook: al onze visa aanvragen moesten nog eens manueel werden overgeschreven.
Een dik uur wachten en we konden aanzetten…
Buiten de luchthaven werden we opgewacht door les routies (loodsen) van Saint-Francois, terug een hartelijk welkom.
Dan werden we in een auto of 2 gepropt op weg naar het verbondscentrum.
Onderweg kregen we steeds vragen van wat we vonden over Burundi… Wel ja, we waren er net, maar het eerste wat ons opviel waren de vele mensen op straat met hun overladen fietsen.
Eenmaal in het scoutscentrum hebben we onze tentjes opgezet en daarna een kringgesprek met Teddy, enkele andere chefs en les routiers. Eventjes kennismaken, het programma voorstellen enz…..
Dan het stad in om te gaan eten. Fantastisch: Afrikaanse Pinten (72cl) en colas (30cl), lekker eten (vis/vlees brochette, worst of bouletten) met frietjes!
Ondertussen veel gepraat met onze afrikaanse vrienden. Over gelijkenissen en verschillen in de manier van leven en scouts. Zeer leuk en intressant, en zeer goed voor ons Frans…
Dan terug naar het verbondscentrum, onze eerste Afrikaanse nacht in.
Warm!
Slaapzak was niet echt nodig, hoewel het midden in de nacht toch wel wat frisser werd. Maar met het krieken van de ochtendzon warmde de boel al snel weer op.
Na een ontbijt in tstad (als je nen sandwich vraagt, dan krijg je ook echt nen sandwich, niks meer…) zijn we naar de welpen van Saint-Francois geweest. We werden onthaald met liedjes en handengeklap. Allemaal heel leuk tot het aan onzen toer was…
Enfin, diene kikker die bij zijn moeder op de schoot zat, die heeft het toch gedaan.
Dan wat spellekes gaan spelen: Bertha la grosse, napoleon arret, en wat spellekes van hun. Allemaal zeer leuk en leerrijk!
Smiddags hebben we ons buikje helemaal rond gegeten, rijst met een lekker sauske, manjokbladeren (leek wat op spinazie) en bananen (niet van die zoete, zijn precies aardappelen)
Daarna naar de zoo geweest: “le musee vivant”, alhoewel “vivant” was ie niet echt… 4 krokodillen, 3 slangen and thats it! Ok, ook nog 1000 grote vleermuizen aan de inkom maar we vonden het toch gene vetten.
Blijkbaar hadden ze in de tijd van de oorlog en crisis alle dieren opgegeten of zo.
Dan hebben we naar het strand geweest, het Tanganica meer. Beetje vuil water en zo, maar voor de rest wel mooi.
Dan terug den bus op naar het verbondcentrum. Valt die daar tenmidden onze rit toch wel niet zonder nafte zeker! Er springt dan iemand uit met een klein jerrykanneke mee, en na een uur wachten in een overvol buske, konden we eindelijk weer verder hobbelen over de wegen in Buja.
Eenmaal op het verbondscentrum aangekomen was het weer tijd voor een evaluatie en een bespreking van het programma van de volgende dag.
We besloten om terug op restaurant te gaan, maar dan wat dichterbij.
Lekkere worst op een spies of een vleesbrochtte deze keer.
We gingen het niet te laat maken en onderweg wat drinken kopen om dan op het gemak aan onze tentjes te nuttigen.
Nja, als we een tip mogen geven: laat nooit een bak bier achter bij enkele Afrikanen, ze maken lawaai tot een gat in de nacht. miljaar!
Dan deze ochtend opgestaan met kleine oogjes, wat deed die douche deugd.
We hebben net de Markt en l’exposition (wat een andere markt leek) bezocht, een hele ervaring.
Ondertussen zijn we ook eens bij de consul binnen gesprongen, alles ziet er goed uit voor Congo, jochei!
Nu zitten we hier in een café cyber, vanmiddag een zwemke slaan
tot laterrrrr
2 Responses to “De eerste keer”
opa on 07 jul 2007 at 08:43 #
dat van diene kikker bij zijn moeder kan eventueel vervangen worden door ne frisco in den disco,
daarvoor moet je niet kunnen zingen. Maar enfin, ‘k ben toch blij dat alles pootjes heeft om er op
te vallen, hou jullie kloek en schone manieren hé. Opa
Gertjan on 08 jul 2007 at 17:53 #
Yeeps collega’s,
Nog veel plezier, geniet ervan en stuur een kaartje na de kete é!
gegroet
Plets