De volgende dag hadden was het terug een drukke dag. We hadden een lijstje opgemaakt met alles wat we nog wilden en moesten doen. lamgs de ene kant om het voor ons op te sommen, langs de andere kant om de Afrikanen een beetje onder druk te zetten… Wonderwel lukte alles die dag: souvenirs kopen, stoffen zoeken, babouchen aanschaffen, ons eten voor de avond regelen, het kraantje vermaken, de bus voor de volgende dag regelen enz… We hadden zelf nog tijd over om een cafeetje te doen! Daana volgde terug de klim op de berg, in een dikke 20 minuten beklommen we hem deze keer.

Die avond stond er vis met foefoe op de menu. Foefoe is mais- of manjokmeel wat ze met water koken. Het is redelijk droog en komt neer als een baksteen op de maag, gelukkig was er terug een lekker sauske bij.

savonds hielden we een kampvuur. Ze doen dat hier met een hele openingsceremonie, mannekes, wat was dat prachtig! Het is eigenlijk onbeschrijfelijk: zang en dans, alles wondermooi gebracht, kippenvel!

De volgende dag was het zondag, en zoals de Heer het wil: rustdag. Enfin, enkelen stonden al om 7 uur op om een misviering bij te wonen. Tegen 11 uur hadden we een activiteit met de welpen, we gaven ze de schilderwerkjes van onze welpen, en lieten ze nieuwe maken die wij dan weer meenemen.

De rest van de dag waren we bezig met tukken, ons buzze maken en het avondeten voor te bereiden. Rudy kwam met ons vlees voor de avond aanwandelen: de geit. Ze heeft niet lang meer mogen genieten van de bananenschillen die we ze voerden, want enige ogenblikken later sneed Yann ze (met een veel te bot mes…) de keel over.

Ola tijd is op, ik moet stoppen, ze sluiten hier de boel…

We zitten veilig en wel in Kigali (Rwanda) ondertussen, alles gaat goed. Morgen de vlieger naar huis.