 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| Trektocht zeeland 2002 | ||
|
1. Sas van Gent -> Veere 2. Veere -> Zierikzee 3. Zierikzee -> Stavenisse 4. Stavenisse -> Tholen 5. Tholen -> Willemstad 6. Willemstad -> Drimmelen 7. Drimmelen -> Drimmelen 8. Drimmelen -> Hitserse Kade 9. Hitserse Kade -> St. Annaland 10. St. Annaland -> Colijnsplaat 11. Colijnsplaat -> Yerseke 12. Yerseke -> Sas van Gent 13. Sas van Gent -> Sas van Gent 14. Sas van Gent -> Stasegem Dag 1: Sas van Gent -> Veere Onder een stralend zonneke arriveren de verkenners eentje voor eentje, twee per twee, thangt van de carpool af, aan de boten te sas van gent. De leiding tracht er wakker uit te zien, maar duidelijk is dat de gentse feesten en café de rijnvaart geld verdiend hebben aan hen. Na de inkopen gedaan te hebben en wat gezeverd te hebben met de wachtende ouders gaat de vloot uiteindelijk toch richting zeeland. In Terneuzen wordt even een tussenstop ingelast om het harde leven van sommige leiders van de dag ervoor te vergemakkelijken en vooral om een nieuwe val te kopen voor de nikie. Een klein schrammetje werd gemaakt op een jacht doordat de mast nog platlag van de nikie, mo da puppen we nie van. Op de westerschelde is het op de vletjes wel wat puffen, want met een wind van 5 Bft. en zoutwater is het niet altijd even smakelijk op sleep te hangen. Na een schijnbaar eindeloze toch arriveren we in vlissingen waar we een stukje moeten roeien uit traditie en omdat de tuffende faggot-boat niet onder de lage brugjes kan. Doordat het roeien niet te zeer vlotte wordt het sleeptouw toch weer uitgesmeten en komen we met z’n allen gelukkig aan in Veere en kon het zeezop gehoosd worden. Wat verfrissing en zoutwaterafspoeling was er toch niet zo makkelijk te vinden in het sanitair omdat alle douches bezet waren en dan kwam de havenmeester of zo nog eens neuten dat we zogezegd niet betaald hadden. En @ lipkes palace werd ook moelik gedaan dat sterke drank niet toegelaten was onder de achttien en bessenjenever dus onmogelijk zou zijn, gelukkig hielp de leiding ons wat. Toch bleef het een korte avond omdat we vroeg op moesten. Dag 2: Veere -> Zierikzee Vroeg op tbeen omdat de tentjes illegaal geplant stonden en omdat er een lange toch voor de boeg stond. Behoorlijk snel stonden de bezatsen al aan de boot, en het ontbijt liet ook niet te lang wachten. Nog wat inkopen en een briefing en stavenisse was binnen handbereik. Zonder enig motorgedraai vertrokken de vletjes vanuit veere en bereikten sneller dan de nikie het sas om de oosterschelde te bevaren. Dit sas bleek van binnen ronduit grappig doordat hollanders erg goed zijn in het brokkelen, een zeiljacht legt aan aan volle petrol en een lomp motorjacht slaagt erin een one-eighty te maken zonder echte schade aan te richten. Uit het sas werden snel de zeilen gehesen onder een lekker zeilweertje om later uit te monden in een woest windeken. De wind @ 7 bft. sloeg erin een talgreep en een hanepoot te breken, door te snel te willen ontsnappen draaide een landvast in de schroef en eens op sleep brak de voorland ook nog eens… Hierdoor werd besloten naar zierikzee te varen omdat daar een zeilshoptjen is. Nog erger dan de dag ervoor werd het zoutwater binnengeschept, maar den oprit van zierikzee zorgde voor wat geruststelling. Terwijl de leiding ging shoppen naar zeilmateriaal werd de tent opgezet in een ‘windstil’ kommetje en de talgreep gerepareerd. Savons bleek café de vlinder een goede plaats om de junkie (ké wa anders dan groupie gezien dat em da nie graag oort) een goeiedag te zeggen en leider Rootje te verwelkomen. Heel veel werd er niet gedronken, maar toch was er snachts al genoeg gesnurk om de gevoelige oren wakker te houden tot in de late uurtjes. Dag 3: Zierikzee -> Stavenisse Een beetje uitslapen, tentjes afbreken en ontbijten. De leiding ging terug naar de zeilshop om de hanepoot die ze (zoals later bleek) zelf maar moesten herstellen, terwijl de overbesekste verkennerie in het verboden vakje wat boekjes vond…. Door het getij lag de afvaart ergens rond de middag, maar voor een tochtje van twee uurtjes met schitterend zeilweder deert dat niet echt. Het eten werd klaargemaakt, tenten terug opgezet en gedoucht. De lokale bevolking werd erg uitgelachen, maar ze moeten maar niet aan een gefrustreerd jongetje zeggen dat ‘dat dwaze meisje in haar roze baaitje hem nog een lekker ding vind’. In het café scheelde er duidelijk wel iets, sluitingsuur rond 20u00 wordt niet zo geapprecieerd en dus ging het feestje die avond maar door op de onderbezeilde tunne. In de tent deelde snurkend vlaanderen de lakens uit, maar kwam wakker met een snorretje. Dag 4: Stavenisse -> Tholen Het getij speelt alweer parten en beslist dat we om 11 uur pas kunnen vertrekken. Holland brokkelt alweer en wil het toch proberen ervoor en mag met z’n staart tussen z’n poten terugkeren naar de ligplaats. Als we uiteindelijk toch weg zijn lijkt tholen opeens eindeloos ver omdat er niet echt veel vaart in zit door de stroming. Nikie sleept ons dan maar tot over de bocht van waar we terug mogen beginnen te zeilen. Piet Hein kiest de binnenbocht die blijkbaar langer is dan de buitenbocht, maar allik booze krijgt van de nikie als die hen bijbeent. De Bartsoen legt goed aan op zeil en wordt dan goed geramd door de piet hein die voor de wind met opgetrokken zeil tracht aan te leggen op moteur, wat blijkbaar toch niet zo goed lukt, balans: geknakte voorstag. In tholen staat de tent net bij een plezierige heuvel. Doucheplezier alom en eten zorgen voor een lekker avondje sixties. Voor sommigen blijken ½ liter glazen wat te klein, wat rare gevolgen heeft. De terugtocht naar de tent bevatte een grappige trap en weer die plezierige heuvel, maar jah… Het slaap vatten lukte de mensen met de grote ogen van daarnet niet derect, want de zon scheen bij hen snachts ook al… Maar met de tijd lukte het toch in te dommelen. Dag 5: Tholen -> Willemstad De gewoonlijke ochtendrituelen… In het plaatselijke ateliertje worden blijkbaar geen stagen gemaakt, die komen van Bergen op Zoom, ein dachje mit de fieeeetsj (ja hallo wij ollander, an u rekker zulle). Dan maar gans de bane gesleept, ma twas toch geen rete wind dus ja. Overdag blijkt da zij alcohol aan boord hadden als ze perverse dinges beginnen te doen, krachpatser spelen aan een opgerold zeil en de naam faggot-boat pas echt verdienen. Eens in W-town komt klopt het hartje sneller van menig zeescoutslid die er al geweest was, een stadswandelingetje om kaartjes te kopen, het van naam veranderde kelderke te bezoeken en een crèèmke te lekken. Aan den boot werden briefkens geschreven en zo ma ook eten gereed gemaakt (liefst!). Den downtown bleek tshirts te geven aan visitors, een goede plaats om nog ké zo’n kanne te drinken, dit door degene die ons jammerlijk genoeg moest verlaten de volgende dag… De zon scheen nu snachts wel niet, maar het kwam in de omgeving en dus werd er beslist buiten te slapen. Toen de leiding arriveerde palmden zij plompweg onze slaapplaatsjes in en werd de verlater getrakteerd op een sminkpartij. Bij de rijzende zon gingen uiteindelijk ook de laatste mensen slapen. Dag 6: Willemstad -> Drimmelen Een korte nacht creeerde van sommigen zombies, van anderen clowns, van nog anderen schoppaaltjes ;). Een afscheid bracht een wat jammere sfeer over de groep, but the show must go on. Eerst tanken en dan koers zetten richting drimmelen. Gezien het toch een lange tocht is en er weer noppes wind is bengelen de twee vletten weer schommelend achter le grand bateau. Een spectaculair watergevecht wordt op gang gezet door ne klets water op ne slapenden te smijten. Met open bar le ducs en goosvaten worden elkanders boten bijna letterlijk volgeschept, maar de leiding zat net ietskes te ver om naar zij te smijten. Daarna wordt nog wat gezwommen aan een landvast. In drimmelen blijkt ons hondetoilet voor de tenten vol te staan met geparkeerde auto’s. Toch pasten de twee tenten er nog tussen en kon de arrivé gevierd worden huize kiekeboe’s. Wat overblijvers van een ander kamp kwamen een bezoekje brengen en assisteerden onze avondwandeling, alweer richting kiekeboes waar volop gedansd werd, en de rest… Dag 7: Drimmelen -> Drimmelen Rustdag voor allen, eigenlijk niet voor velen: Doopdag!!! Voor de dopers en gedoopten begon de dag om 6 uur snuchties. Boten kuisen toertjes lopen en zo, de jaarlijkse kost, diende als ochtendgymnastiek. Deze was ongeveer gepasseerd tegen dat het andere deel van de reisgenoten wakker werd. Hen werd ontbijt op ‘bed’ geserveerd. Voor zij die niet echt veel te doen hadden (die dus mochten toekijken op de doop) was het inderdaad wel een fakdag: in het gras liggen, douchen, kijken hoe adam en eva er ooit bij liepen en op een terrasje toekijken hoe diezelfde twee hun levensverhaal deden. De scheldpartij en de nagebootste neukpartij in de struikjes leverde prachtige gelaatsuitdrukkingen op bij het hollands publiek. Snamiddags werd omwille van de blijvende warmte een pwemmetje gemaakt in de biesbosch. Bij de terugkeer werd nog wat gescharreld in de containers om de gedoopten op te kleden en om een stofzuigerrace te organiseren. De doop zelf was het einde, met een duikje in het smakelijke havenwater om de grote brokken weg te werken en een douche om de stank te verwijderen. De magen begonnen bij menig verkenner te knorren, iedereen bleek vergeten te zijn te eten… Gelukkig was het restaurant avond. Maar het restaurant marcheerde niet echt op en top en dus gingen we aan andermans deur aanbellen. De buikjes werden rond gegeten en kiekeboe verdiende weermaals geld aan ons. Maar het viel niet even goed in de smaak als de dag ervoor en dus werd het feestje doorgezet aan de tenten… Dag 8: Drimmelen -> Hitserse Kade Kalmkes opstaan en een ontbijtje nemen op den boot terwijl de inkopen gedaan werden. Een afscheid nemen van de twee weekendgezellen en aanzetten. Gezien er weermaals nietepiete wind was werd het another sleepdagtjen. Een lange dag, maar we kregen parasols voor de brandende zon, twas precies een terrasje op den boot, zonder drank wel te verstaan(jammerlijk genoeg). Weermaals ontsproot er een watergevecht op de vletten dat zelfs overhevelde naar de leiding, maar die waar zo’n watjes dat ze zonodig moesten dreigen met onze bazatsen die nat konden worden. Na lang gesleept te zijn kwam hitserse kade in zicht dat heel wat toeristischer leek dan vroeger: een strandje dat uitpuilde van het volk (en blote toeters). Na aan te leggen bleek het enige café daar niet open te zijn en werd er dus besloten een barbecue met after-party te geven. Een plons aan het strandje verfriste ieders hoofdje waardoor het weer wat aangenamer werd. Voor inkopen zijn er fietsjes, om 4 kilometer verder in het dorpje nog een open albert heyn aan te treffen. De barbecue ontvlamde niet al te makkelijk, de boompjes in de omgeving werden dus goed gepluimd. Maar toch begon et plots en dan was het deftig: veel te veel vlees!!! De wijn erna smaakte blijkbaar zo goed dat elkeen snel knorde in zijn slaapzakje zonde ook maar echt te beseffen dat we buiten sliepen… Dag 9: Hitserse Kade -> St. Annaland De verkennerie was vroeg uit de veren, veel vroeger dan de leiding en brak dus snel de tenten af en bracht alles naar le petit bateau die eigenlijk onze groten is. Een plons aan een verlaten strandje bezorgde een zomers tintje aan deze dag. Bij onze terugkeer naar de boot was de leiding er ook en vergezelden ons voor een tweede duik. Enkele sfeerbeelden werden vastgelegd op foto, de afwas werd nog gedaan en we vertrokken. Onder de parasol was het weermaals de enige plaats om uit te houden: geen wind, veel zon, ach u weet wel welk weer! Na het eerste sas, een klein stukje voor het tweede vertraagde de nikie en konden we aan de landvast wat ‘dobberen’ op de volkerrak. Net voor st. annaland sloeg het weer letterlijk om: regen bliksem donder, maar eigenlijk nog altijd geen wind, de parasol had nu een paraplu effect. Na het aanleggen verbeterde het een beetje waardoor de tenten opgezet konden worden en zo. Een douche gaf elkeen weer wat kleur en in de frituur werden de magen gevuld. Van het frituur naar een cafeetje, maar het werd kort gehouden, want de volgende dag werd een lange dag. Dag 10: St. Annaland -> Colijnsplaat Zoals gezegd tamelijk vroeg opgestaan (in termen van het kamp). Geen regen, weinig wind, weinig zichtbaarheid. Na het ontbijt volgde een briefing en off we were. Ondanks het getij met ons mee ging het niet echt voorruit. Tot we net voor de zeelandbrug echt stilvielen. Gezien we nog niet veel geroeid hadden en de actie er wel in zat werd er een riemtje geslaan voor een kilometer of twee, maar het getij keerde bijna en dus ging de moteur toch maar in het zop. Opeens leek een boei snel te naderen wat bij nader inzien de nikie bleek te zijn. Nog even op sleep we kwamen aan in ‘Keuneplate’. Hier mochten echter geen tenten opgezet worden en werd de boot dus de slaapplaats ‘bij uitstek’. Een goede maaltijd zorgde voor een ridderverhaaltje op het ponton, maar het gepeupel in de haven apprecieerde het niet echt en dus kregen we op ons kap van de havenmeester. In het stadje wast het café met de bierkartjes van twee jaar geleden een ware kibbelplaats geworden waar van de oude mete achter den toog niet geboerd mocht worden omdat ze dat toch zo verschrikkelijk vies vond. Een plotse, laten we zeggen onbewuste opmerking trof een verkennerhartje waardoor beslist werd om op te stappen. Wat verder kwamen enkele leiders met ons gerust stellen en dus gingen we maar slapen in de boot. Dag 11: Colijnsplaat -> Yerseke Niemand had echt goed geslapen: de enige nacht dat er op de boot geslapen moest worden was de regenrijkste geweest en de dekzeilen waren niet echt DEKzeilen gebleken. Het nodige natte gerief werd uitgewrongen, in een plasje slapen zorgt voor een natte slaapzak en die moet nu eenmaal snel droog zijn. Tijdens het maken van inkopen werden enkele flessen *** en telefoonkaarten gekocht. Sommigen belden snel eens naar huis, de mosselen voor savons werden gekocht en we gingen yersekewaarts. Te weinig wind, veel zon en een goede sfeer: op iedere boot werd een fles gekraakt waardoor de boten leken te zweven en er volop simpel werd gedaan tot grote schaamte van de leiding soms… Plots stak een windeken op en er werd toch nog een stukkie gezeild. Snel wat tentjes opzetten en mosselen boefen @ le petit bateau. Nog een wijntje voor de dorstigen en we gingen naar tkruikske. Spijtig genoeg ging er weer een leider ons verlaten de volgende dag en dus trakteerden de kindertjes hetzelfde als bij de vorige afvaller. Het ging er erg leuk aan toe en we werden getrakteerd door iemand aan de toog, maar de volgende dag ging weermaals lang worden en om 2u00 werd de aftocht geblazen. Snaveltjes toe en oogies dicht, de slaaprust was welkom… Dag 12: Yerseke -> Sas van Gent Weermaals stond de leiding die wel op de boot aanwezig was ervan versteld hoe vroeg de bagage al aan boord gebracht werd. Een ontbijtje en another droog afscheid zette de dag in. Een drukke lange vaargeul voor de boeg maakte zeilen onmogelijk, hoewel het echt het beste zeilweertje was van gans het kamp. Er werd onderweg achter een boei ergens een bruinvis gesignaleerd die bewonderd werd voor zijn durf: zwemmen in belgisch vuil water. In terneuzen, tijdens het neerlaten van de masten van de nikie (die van de vletten lagen al lang plat natuurlijk, voorbeeldig als we zijn) vond maeske het blijkbaar nodig om temidden het sas in het zop te vallen. Iedereen was wat ongerust maar hij klouterde met een grote smile op zijn wezen uit het water en kwam een half uur niet bij van het lachen. In sas van gent werd vlijtig gesmeten met de bezatsen om de tenten op te kunnen zetten want er was weer een vuil weertjen op komst, dat er ook kwam tijdens het eten. Sas van Gent: thuisbasis: boertig!!! De glazen waren te klein en de magen te groot. Iemand van sint-eloois-vijve die in svg werkte gaf uitleg over enkele mensen daar, er werd volop gedanst en gefeest en de rest waarover IK niet uitwijd. Aan de tenten bleken twee snoodaards spoorloos te zijn, maar eens terecht werd er toch onder de wol gekropen. Dag 13: Sas van Gent -> Sas van Gent Het efkes uitslapen draaide uit op een slapen tot de middag. De adjectiefdag zorgde ervoor dat sommigen toch weer een ganse dag bezigwaren… Den afwas van den dag ervoor doen, soep en stutjes maken, terwijl anderen gingen shoppen voor de laatste avond en gingen aankomen omdat het moest: de brug was open, lolz. Een soeptjen met een stutteram hielp ons weer recht, de adjectievers moesten een paaltocht doen: paal aan den enkels en stappen maar, stempeltjes zoeken. Ondertussen ging de rest weermaals aankomen, wat luieren in het gras bij het water, wat simpel doen en wachten op de rest om te beginnen aan ons Laatste Avondmaal. Herr Barre was ook weer van de partij. Het eten bevatte overdreeeeeeeven veel patatten, entrecoten en slaatjes. Tijdens het koken kregen de adjectievers de gelegenheid wat te schrijven over henzelf, tot ettelijke bladen! Na het eten volgde dan het geven van de adjectieven waarop elkeen preus was en nog altijd is waarschijnlijk. Café de Rijnvaart had weermaals geld van ons in het laadje, sommigen leenden, anderen spaarden om na het kamp nog iets te hebben. Er werd wel wat minder doorgedronken, want het zou een dauwtripdag worden… Dus vertrokken we rond 2 uur om aan het ponton zoals afgesproken naakt te zwemmen. Water van 18 graden zorgde voor een goede avondafsluiter en ons bedje deed deugd. Dag 14: Sas van Gent -> Stasegem Om 7 uur op tbeen zonder problemen. In +- twintig minuten waren de buzzen al aan den boot waar barre heerlijk buiten geslapen had in den dauw. Hij besloot verder te slapen in zin auto terwijl wij vertrokken onder een dauwweertje en ons ontbijt ontvingen al varende, een erg mager ontbijt naar mijn gedacht. Hier en daar sliep iemand en werd er simpel gedaan, de twee wakkere leiders smeten eten en een kleinigheid om te eten. Te evergem was de rest ook paraat en wat later werd weermaals simpel gedaan (waardoor ik in het water viel) en ‘gaf’ de leiding lectuur voor de saaie tocht. Te nevele werd een sanitaire stop gehouden en van daar vaarden de vletjes apart door. Toen we eindelijk weer op sleep hingen kregen we hotdogs en werd er eten doorgegeven voor de nakende foodfight aan ieder kampeinde. Arne wou een potje pakken en was plots aan het zwemmen, veel leiders weten dus nu pas de reden waarom hij plots zwom. Maar de tijd drong en dus gingen we verder. Harelbeke kwam in zicht en zo kwam er ook een fel onweder. In Stasegem zelf toonde elk hoe graag ze thuiskwamen en werden de boten snel uitgeladen om dan jammerlijk genoeg ‘huiswaarts’ te treden… Een reunie in de ‘comiccen’ duurde niet lang door de uitputting, maar was wel aangenaam. Dag 14,5: The morning after Eingelijk geen morning after maar eigenlijk midday after, nog wat kuisen en zo en dan nogmaals, en mss voor de laatste keer van de vakantie in groep to the city: K-town… Avontuurlijke Toepaja |
||