Zeescouts Jan Bart - Loodsen - Trektocht zeeland 2003


Zeehondjes Welpen Scheepsmakkers Verkenners Loodsen Stam Vriendenkring Schipperskring

Trektocht zeeland 2003 Loodsen
1. Harelbeke -> Gent 2. Gent -> Neuze 3. Terneuzen -> Yerseke 4. Yerseke -> Zierikzee 5. Zierikzee -> Keuneploate 6. Colijnsplaat -> Stanalan 7. St. Annaland -> G-Sas 8. Goessche Sas -> Veere 9. Veere: opbouw 10. Veere: aankomst zeehondjes en welpen 11. Veere 12. Veere: Groepsspel 13. Veere: Tweedaagse 14. Veere: Tweedaagse 15. Veere: Vlottentocht 16. Veere – Veere 17. Veere -> Sas van Gent 18. Sas van Gent -> Astene 19. Astene -> Harelbeke (20. Harelbeke -> Stasegem ) Dag 1: Harelbeke -> Gent(se feesten) eten: gekapt in courgetten Stralend zonnetje, veel mensen (ikzelf wa laat) een schone formatie en veel blèterie van mama?s en papa?s die kindjelief twee tot drie weken zullen moeten missen, meer heb je niet nodig om een geslaagde eerste dag te hebben, behalve dit: Op sleep vertrokken we zoals gewoonlijk richting hollandse wateren. De eerste kilometers waren er nog ouders aan het volgen uit het eerder vermelde tekstje. Maar eens die afgeschud waren zat de sfeer er dik in. Iedereen had wel iets mee van stoere verhalen of andere. Koentje had zelfs een lekker sfeerliedje mee: Torkesedus! Of in het AN ?Het orkest heeft dorst? waar robinos, kip aan boord van de nikie ludiek op antwoorde ?awèl, daar neffenst ulder, woater!? Om de dorst toch wat te lessen stopten we zoals gewoonlijk in Nevele om ons eten binnen te duwen en een slokje te nemen, maar gezien ons stamcafé gesloten was moesten we het stadje zelf binnen. Gelukkig was er een televies om de koerse te kunnen volgen, maar dat was dan ook één van de laatste keren. In een bepaald sas waar soms antwerpenaars passeren werd de eerste brokkelinge vast gesteld, en twas niet van de verkennerie noch van de loodsen: aanleggen aan een laddertje lukt robbie niet zo goed hoewel maeske gokte van wel, of hoe steelde de vork nu in de zat. Iedereen wil zich van zijn beste kantje tonen, vergeleken met vroeger waar de moteurs van derect int zop gingen werd mooi aangelegd in gent op de riemen. Daar werd de bazatserie schoon uitgeladen in de vletten om van derect al in de boten te kunnen slapen. Van eten waren et lekkere courgetten met gekapt in, allez vo tmerendeel dan toch, den elft van de loodsen zag da nie zitten, en de vegi?s ook nie off course. Goede maaltijd verzekert de pret, zeker op dag twee van de gentse feesten, onze eerste dag van het kamp. De verkennerie en loodsen splitsen spontaan af van de leiding aan het baudelo-park en trekken de feestende massa door. Potjes werden gelegd, glaasjes verzameld (in de **ig (= getal), é surinamer met u kinders), palmklakskes gedregen, goh en iedereen vond het fijn. Terug bij de leiding werd er nog wa afgefeest en gingen we richting boten, ondersteund door vrienden / vrienden ondersteunend / pitabar overvallend / lichtgevende fopsteen likkend, om ofwel in de nikie, de vletjes of op de wal te slapen, met een lekkere cola naast ons . Maar we hebben het niet lang meer getrokken. Dag 2: Gent -> Terneuzen Eten van de dag: scoutseiers Na het knappen van een uil verschenen de hoofden vanop de vletjes één voor één boven de basjes. Een eenzaam persoon op de wal kwam wat moeilijker wakker maar slaagde er uiteindelijk toch ook in om te genieten van een mooie zomermorgenzon. Twee derdejaars hadden een glimlachje, al bleek later dat de ene lach een krokodillengrijns was. Aan boord van de nikie was er nog nie zo veel rumoer, een eitje dat rustig ligt te sudderen in de pan, stoere verhalen van de dag ervoor oprakelen etc. Iemand was toch als eerste wakker want opeens was joene daar van over de spoorwegbrug met brood. Op een schoon uurtje zijn we aangezet om op een nog steeds schoon uur te arriveren aan het sas van terneuzen. Onderweg voelden sommigen de dran(g)(k) als bewijzen dat ze de avond ervoor waren voort geweest, maar twaren de scoutseiers, tis waar ventje, en als je nie gewend zijt van op het water te zitten kan da gebeuren. Nabij et sas kregen we de keure vo een broodje te eten en zo, net voor we binnen voeren. Dan wast enkel nog een kwestie van het bochtje om te gaan en binnen te varen in de haven. Een lekkere douche deed iedereen deugd, ne keer de tandjes kunnen poetsen en zo. . . Nice! Aan het ponton, naast de houten kloeften van ZS Terneuzen werden de masten rechtgetrokken en werd alles in gereedheid gebracht om alweer op de boten te slapen en binnenkort te kunnen zeilen. Ne keer da iedereen gereed was met zijn ding konden we de stad binnentrekken. In de eerste straat waren er nog veel café?s maar opmerkelijk weinig verschillende liedjes. Traarste van al waren de verkeersborden, iets in verband met tucht/papiertjes/hondenpoep en boetes betalen daarvoor. Afin ja, na daar twee consumpties te nuttigen gingen we naar een ander café waar nie anders zat dan johny volk da zich wou bewijzen in het biljarten (mis poes, zeescouts harelbeke kuist jullie zonder moeite af, wij hebben dan ook een biljart in de keet é!). Op dit punt gingen sommige in hun bed/boot gaan kruipen, terwijl andere hun fluwelen keuhandschoentje (erkend woord, spellingcontrole keurt het goed!) uithaalden. Uiteindelijk zat iedereen toch nog op een mooi uurtje in de b-o-o-w-t om een lekker doke te doen. Dag 3 : Terneuzen -> Yerseke op het menu: macaroni (vegi-macaroni met hesp) Vandaag weer een schoon uurtje om wakker te worden, welk uur dit is blijft een mysterie bij gebrek aan een horloge. Wat wel zichtbaar is, is dat het weer misschien meer of minder geestig zal worden. Met de vletjes kan je makkelijk heen en weer varen om je bazatsen in te laden, maar de haven van terneuzen beschikt ook over de zogenaamde ?korretjes? aldus de vriendelijke locale bevolking. Gezien de afwas wat in de weg stond moest de man die ?er even longs moest met zn korretje? moest de man ?opzettelijk? een gamel overrijden. Deze werd later plechtig afgewassen. Doch deze verdachte persoon deed niemand beven. Ondertussen werd er ook al geshopt. De pijama-winkel-terroristen deden hun werk goed, want met de net aangekochte waterpistolen werden de dichtste tearooms al volledig omgelegd! Een lekker macaroni?tje voor het aanzetten deed menig maagje deugd, er werd gegeten en bewaard in curverdozen voor onder weg (é joene). Vanwege het slechte weertje dat er zag aan te komen kleedde iedereen zich in zn beste kostuumke. Op sleep trokken we de westerschelde over altussen de dikke kloeften van boten. Van die aanvaring nabij antwerpen konden we nagenoeg niks zien, maarjah, je kan niet alles willen é. Het weer bleef uiteindelijk nog een beetje lekker, soms viel er iemand in slaap, aan het roer of op de voorplecht, maar we geraakten safe and healthy in het sas van hansweert. Twas er wel weer een sukkelen met de moteurs, de ralenti had weer eens geen zin en zo, maar het ging wel. Na het kanaal doorgesleept(of te moteuren, mn geheugen schiet me even te kort) te zijn, werd er een zeilke geslegen tot aan het gat van yerseke en vanaf het gat alweer op de riemen. Stoer é mama en papa! De bazatsen werden naar de tentplaats gebracht waar simpelaars een nieuw spel ontdekten: katapulteer het hondenuitwerpsel! Nu yerseke, iedereen kent het, stad der stadjes, pot der kruiken, gevreesd alom en vooral goed voor een gesjellige avond! Eens het goed op gang kwam was er een deftige ambiance, de een trakteerde de ander eens en zo liep het door tot in de latere uurtjes. Giechelend en zeverend, balancerend op paalkens, Kroop iedereen in zn nest. Twee sliepen buiten onder de sterretjes in de wind, want het was er toch zo leuk : cens: , anderen deden wat onnozel binnen, maar lang bleven we niet meer op... Dag 4: Yerseke -> Zierikzee dagschotel: mossels met brood Rap gan shoppen (yerseke wil zeggen mossels kopen é) en de bezatsen overbrengen want et getij gaat moelik doen anders! Ontbijt kon wachten tot aan boord. Maar eens aan boord wast wel leute: een lange tocht zeilen, voor de eerste keer echt de moeite van het kamp. Aan een goed tempo (4 ? 5 bft.)dus koers gezet voor zierikzee. Op een stukje land dat uit het water stak zwaaide er een zeehondje, maar da sprong net weg toen we ne foto wilden trekken, dus sorry van wie da die kodak is voor de saaie foto . Door een windstille plek achter een pilaar hadden we bijna de zeelandbrug geramd, maar die ging daar wel tegen kunnen. Het deed deugd van in het gat van zierikzee binnen te varen want het was een behoorlijk strakke wind en de planchéés dreven (echt waar, ze dreven ne keer, later in het kamp echter niet, é hanne?) van al het binnengeskepte water. In het gat toch weer koppig genoeg geweest voor niet te moteuren en schoon binnen gezeild en geroeid (zij aan zij met zeescouts brugge ). Na te arriveren hing iedereen een beetje zijn gerief uit om te drogen en werd er goed gehoosd. Ne keer et een beetje in orde kwam gingen we naar de nikie vo de tenten te gan alen en de bezatsen, maar brugge zat lik een beetje in de weg, ze lagen net aan hetzelfde ponton als de nikie. Wanneer de tenten en zo gefikst waren, werd er begonnen aan het koken en den apero. Iedereen eef daar een beetje zitten vloeken dat die mossels kuisen nie te makkelijk was ma den apero maakte et wel een beetje goed. (brugge keek scheel van verbazing). Achter et eten (minder goed dan vorig jaar zei de achterplecht van de nikie) en te lachen met al die domme meeuwen die komen schelpen rapen trokken we samen met brugge naar de vlinder, wat garant staat voor leute! Der werd heel wat aan afgebabbeld, geskept en gedaan en vergeleken tussen de twee zeescoutsen, ma we zijn content van den onzen, eel content! De barman kreeg et opeens in zn hoofd vo de toog in de fik te steken en de vrominsen van brugge begonnen vuil te dansen op den toog, maarjah, we zijn content van onze zeescouts en der eef daar toch ene met een poepe die brugnaars hun dansstijl belachelijk gemaakt. . . Aan den ander kant werd er goe aan af gebiljart. Twas echt dikke fun in de vlinder, EN TERECHT. Ma der achter wa minder fun met brugge, é arne. Ze hebben ons nog een beetje zitten wakker houden die simpelaars van brugge. Tot 6 uur of zo, alst nie beter was. Maar toen hun leiding uit de nikie kwam gingen ze ook slapen. . . Heb dan nog een douche genomen en kon dan ook gaan slapen... (alweer op de grond zonder matje.) Twas goei ambiance geweest... Dag 5: Zierikzee -> keuneploate uit gaan eten: Frieten met vis Achter een kort nachtje worden we wakker met terug een pisweertje. De boten worden rappe geladen met boefte, en arne wordt in t zop gesmeten door de gasten van bruggen (achter dertig keer geBIRd te zijn...) Der wordt ook beslist van vandaag de doop te doen, which is nice! Amme gereed zijn zetten we an op de riemen, uit sympathie vo robbie en barre die nie anders konden. Maar achter den elft van de geule geroeid te hebben geroeid, kregen we compassie met onszelf en smeten we de moteur int zop. Juist uit het gat trokken we de zeilen op en zagen we robbie een barre laveren (twas praktisch op één lijnt omdat zo fel waaide): ze gingen nie vooruit en zoals later zal blijken gaan ze t ulder nog beklagen... De doop ging zoals gewoonlijk weer gepaard met zwijgen. Wouter daarentegen moest zovele mogelijk praten, maar omdat ie te veel straffen ging krijgen voor te veel zwijgen ebben we het voor em ook maar traditioneel gehouden. Verder kregen ze ook nog een potje komkommersla da ons nie aanstond en ze moesten da gans uiteten. Nog geen vier meter verdergezeild lag et er wel terug uit maar tsmaakte ze wel. De overtocht naast de zeelandbrug ging snel, daarom ebben we nog een klein toerke erbij gedaan richting de roompot en terug. Achter de zeelandbrug zag et er behoorlijk vuil weer uit, robbie en barre vertoefden daar ergens... nie dat aan zudder lag, maar ochere zudder... Net voor we onze laatste keer overstag gingen om binnen te varen int gat van keuneploate passeerde brugge nog eens met hun houten schuiten en hun flutmoteurs, maar owee hun goosvaten! Ons waterpistoolkes mochten nie echt baten om ze nat genoeg te krijgen, wij echter waren doorweekt... Alweer binnengevaren al roeiend. Terwijl de boten opgemaakt werden door de gedoopten waren er twee doopdrankbrouwers ommeké weg van de corvé, een soepke gan drinken met de leiding. De drank werd dan maar later gemaakt en de dopers kregen een epilatie van het huis! Vo te eten zijn we dan naar een tcafé van de vismijn geweest, frietn met wat van vlees, eel lekker! Iedereen viel wel in slaap aan tafel ma da was bijzaak, want er waren gezelschapsspellekes waar we niks van verstonden. Dus zijn we maar over gegaan naar de actieve fase: Doop! Yency en wouter moesten dus in de kizzige moze mekaar bekogelen met vanalles en nog wat, ma twas wel een beetje te koud dus kregen ze een drankje om zich terug warm te, euh bananen. Maar de regen stak tegen, ze mochten gan douchen achter een plonske in de haven en er was een feestje op de boot. In de verte was het fel aan het stormen, zo richting veerse meer. De kreukels da joene geraapt had werden gekookt en uitgekoterd met een tandenstoker, open geduwd met een lepel en kapot gemept met een goudkleurige zippo (welke later vanvoren in de bank van de nikie sukkelde bij de rest van de verstekeling zijn grief). Tegen een lekker uurtje kropen de verkenners in de boot, werd er een beetje spel gemaakt van ?ik slaap nie neffest die stinkerd? en viel de tap toe. De jin bleef nog eftjes zitten maar kroop er dan ook in, in de nikie voor een keer. Dag 6: keuneploate -> stanalan biekebiekebol: visjes met, euhm.. don't seem to remember Wakker geworden neffest mn medeloods van de warmte, het is nu eenmaal een hete... Niet dat het geen waar is, maar de zon zat op de spiegel van de nikie en ek lag er tegen, vandaar de warmte dus... We voeren uit en kregen ons eten al mee. De leiding kwam achter. Voor middag kregen we op ons boterhammetjes komkommersalade, kippesto of sandwichspread. Bijgevolg werd er dus veel sjoko en koffituur gegeten. Op een drafje in de stralende zon navigeerden we probleemloos onder de zeelandbrug door naar boeien die we moesten gokken welke het waren want ze lagen nogal ver uiteen. Hier bewezen de eerste jaars (debby en nancy) voor het eerst dat ze zeescouties zijn: zonder enige zeilweek en met een spoedcursus (ttz ?doe wa dak zegge of ge vang lippe?) voeren ze aan ruime wind richting stavenisse. Een klein foutje: toen we door den ondiepen gingen, gingen we een vlagje een duwke geven. We hadden net iets te veel drift en geraakten er niet, jammer (alhoewel:na wat uitleg van de leiding, waren we niet meer van plan zo?n vlagje uit et zop te trekken, twas namelijk eentje met een koorde mossels aan van de vissers... en die gingen ons wel ké lippe duv?n geven) GEEN VLAGJES UIT HET WATER TREKKEN Tging zelfs zodanig goed vandaag om te zeilen (voor de wind tot ruime wind 4 bft.) da we een rebriefing kregen: we zijn ne ké na st. annaland geweest. Kvond het niet zo erg eerlijk gezegd, al die ?herinneringen? oprakelen is nergens goed voor. Onderweg wast volop slapen op de voorplecht, onnozel doen aant roer, en zoveel mogelijk hoeken afsnijden. De leiding haddet op het einde wel gezien da we hoeken afsneden en was ter lik wel nie mee gediend da we bij eb zo durfden den ondiepen uitdagen (om het gat binnen te varen van stannaland is er een vlet over de plaats gevaren waar twee jaar geleden die First 47.7 was gestrand). Soit, we waren binnen voor de leiding, nah! Gezien de vroege arrivé zijn we eerst gan shoppen in de c1000, dan aankomen op een terraske en wa gaan shoppen in de margi winkeltjes. Maar gezien het marginaliteitspeil in die winkeltjes te hoog was, zijn we maar gaan koken. Tijdens tkoken gingen er gan douchen (arne bleef lik lang weg, ging je douche nie misschien, of was ter twa anders da nie ging?) en werden de tenten opgezet. De vis smakte goe, met graatjes en al. En dan een afwas die iedereen met verstomming sloeg: wouter kan praten! Samen met jency voerde hij een gesprek van een kwartier lang, .. over computers laim Savons was het cafétje naast et frietekot dicht en dus waren we genoodzaakt een ander stekkie op te zoeken. En we kozen er niet zomaar ééntje uit: ?t Saske van stannaland! Eerst zaten we at in het cafégedeelte en probeerde hanne es naar den benjijumper te telefoneren. Anderen bestelden een halve liter en hoorden al meteen dat het hun laatste voor de avond was: ?Op satejdach wojden ej feisjes gegeiven in de sjaal hiej naast..,? aldus de cafébazin. Glazen zijn gevaarlijk dus. Na een eindje arriveerde we zelf ook op de dansvloer met alternatieven voor die grote glazen in de hand en shakent op margimuziek. (zelfs getrakteerd worden door de plaatselijke, stoere jeugd). Nie vele later is de verkennerie en loodserie weregekeerd naar joene die al op de boot zat. Samen met koen hebbek nog een babbeltje geslaan met joene, een chipke geboeft en nog wa gedronken. Koen was ietske eerder weg of ik waardoor ik weer zonder matje op den arten sliep in de tent (en em op drie matjes). Dag 7: St. Annaland -> Goesche Sas warme schotel: schnitsels met appelmoes en patatten Opgestaan, rap alles ingeladen, en Z-E-K-E-R een zeilpakkie aangedaan. Tot rond elf uur snuchties ging et lekker, zeg maar tot we uit het gat van stannaland kwamen. Toen moesten we het stuk (dat gisteren ruime wind was en dus zo lekker ging) tot over het gat van stavenisse gans opkruisen. Lekker te doen, iedereen ad al zn ontbijt binnen, tot het opeens ietwat grijs zag in de verte. Op de duur konden we de dichtste binnevaarts nie meer zien omdat zo aant regenen was. Maar we bleven nog goe bij mekaar en achter een uurke of zo wast ergste gepasserd (da onweer dus, de nikie ook wel ma das nie van tergste . Tging eigenlijk behoorlijk vlotjes met een windje van rond de vier-vijf bft. tijdens dat onweertje. Vanaf stavenisse begon het tij echter op zn einde te lopen en werden we op sleep genomen tot voor het gat van het sas naar het veerse meer. Iedereen at rap nog een beetje en genoot van de zon die er wa door priemde. Het laatste stukje zeilden we op en was echt met het zaligste zeilweertje van gans het kamp denk ik. Tijdens het zeilen draaiden we ook de moteur nog eens warm, want toen we op sleep genomen werden ging tie nie aan van den eerste keer en ebben we weer lekker op onze zak gekregen van de leiding. Ah, you get used to it... Bij het uitvaren van het sas meen ik mij een johny te herinneren die nie kon wachten tot we buiten waren en met volle petrol wegvoer, gevolg van de golfslag was een beetje minder verf aan de bootjes (= meer schuren:p) Toen we achter de wal van goesche sas aanlegden was het echt een maf weerke, iedereen ging rap ké naar toilet in het hoofdgebouw terwijl de leiding vroeg waar we mosten aanleggen. De boten mochten in de binnenhaven van goesche sas (jah, kweet oe ek et beter moete omschrijven) gans ten?n. Vezekers tschoonste plekje waar we aan gelegd ebben, en de vletjes aan den overkant van het gat. Bij het kuisen van de boten en gozen en derin hangen van radarreflectors, werd er om een of andere reden opeens gedacht aan waterspellekes. Denke da julie der als eerste inlag dankzij koen en arne, en efkes later zaten we te frisbeeen in het water. Koen werd er uiteindelijk ook ingeduwd en dan wast gedaan met de eerste waterpret van het kamp: onder water had ie met zijn voet tegen ne steen geribbeld en twas nie echt proper. Gevolg: tommie wattez die zn broere kwam alen most nog ké na de klinieke rond rijden en koen mocht twee weken nie zwemmen (= tot einde kamp!). MORAAL VAN HET VERHAAL: ZWEM NOOIT IN EEN HAVEN (ook vuil water btw.) Terwijl koen naar de kliniek was werden (in het begin wa stil, begrafenissfeerachtig en zo, spanning in de lucht) de tenten opgezet en het eten bereid met de muziek van joene uit de nikie. Echt een one moment shot in het zonnetje! Ne keer dat em terug was (en de tent en zijn voet vermaakt met zijnen ducktape) luisterde iedereen na gans zijn verhaal en at zijn schnitselke/nam zijn douchke/waste af/installeerde em. Derachter gingen we naar het enige café?tje (cafétaria? Restorant?) in een straal van vezekers 5 kilometer, maar achter een uur of zo waren we daar al weer buiten (de leden toch). We gingen wa aan de tenten gaan zitten, sterretje meepikken, rustige taptoe. Maar bij het afronden ging de leiding net naar de boot en merkte ons op. . . Kwam met twee bij ons zitten, en de rest van de leiding haalde sjiepkes, rosé, witte wijn... Marie toverde een beetje, freak lik da zis, beetje rosé verbranden en zo. Vré gezellig, leutig, iedereen eef zeer goed geslapen, é calipo? Dag 8: Goesche Sas -> Veere** van boven tvuur: bbq met sla'tjes en rijstebrij Een stralend zonnetje nodigde ons weer uit fris op te staan. De loodsen gingen voor de gelegendheid aan boord van de nikie tot op het veerse meer, koen ging mee @ supie tot zijn voet wat gerecupereerd was. Hannepoepie speelde flatcat op de vletjes tijdens het aanleggen in het sas, maw: ze schoot weg op een doft en viel op haar, euh, borst denkek. De schaafwondjes werden rap opgelapt met de medi-kit van die vriendelijke hollanders die naast ons lagen, want vanavond waren we toch in veere met ervarener volk en betere dozen (vo koene te verversen ook, zijne pamper nie é, dien kant ie zelf wel, ma vo zijn voet). Net na het uitvaren van het sas van het veerse meer begon de apero: kaasjes, worstjes en witte wijn. De vletjes sleepten wa mee op de golven, het leek stil op de vletjes door de afname van volk erop. Toen we een tetekamp van weet-ik-welke scouts gepasseerd waren aan onze stuurboordzijde, wekten we die die hun middagpit deden op de vletjes en werd er weer een zeilke uitgeslaan (loodsen terug @ vletjes). Tging heel vlotjes om te zeilen tot aan de knik naar rechts op het meer (frezebeze eiland). Daar viel de wind lik heel wa lammer. een vreemd motorjacht met een schoorsteen als een stoombootje haalde ons hier net niet in). Het laatste appeltje en broodje werd gegeten voor we binnen zicht waren van het kampterrein: iedereen klaar om te moonen? Okelido, met ?anaal? ?druug ien de kèkker? en andere vuile paré maakten we onzen entré neffenst de nikie. De nikie werd op het gemakske uitgeladen en de tenten werden opgezet met binnenin een mesthoop tot en met. (kuisen was voor de dag erop, zie fotoverslag van wouter). Achter ons een beetje te installeren (sorry dak met het uitladen van de te installeren BBQ je luchtmatras het begaf marie...) mosten we bbq gaan eten met allerhande sla?tjes en rijstpotjes aan hopman vernielhuis. Het zeemansverhalen van rubberen robbie en herr flick werden ons volledig uit de doeken gedaan en met een bockortje of twee voelde iedereen zich thuis door aan land te zijn en een stuurhutte te hebben. Tot laat in de avond werden in hopman vernielhuis heel stilletjes spelletjes gespeeld en uiteindelijk ging elkéén op zijn eigen uur slapen (eh julie?) lekker thuis gevoel. Dag 9: Veere (opbouw vast kamp)* ut vustje: kode pla Na een harde nacht (alweer zonder matje), opt gemak opstaan, douchke pakken ontbijt op de grond en genieten van het zonneke, begonnen we eraan. Onder een stralende brandende zon begonnen we met de shelter op te zetten voor de keuken (extra grote keuken), tafels te sjorren, twee wasdraden, de suppliestent en het leggen van planken in de slaaptenten. Dit alles samen leidde tot grote chaos (zie fotoverslag wouter), zo de typische verkenners orde, kendjet? Das nu eenmaal het voordeel aan trektocht, ge moet iedere dag kuisen, das het nadeel aan vast kamp, ge zou moeten iedere dag kuisen. Ter verkoeling werd er nu en dan een balkske gehaald tussen de bomen van het domein, in de schaduw. Iedereen was azo druk bezig, shelter al alier, leidingstente aldaar... Marie en een paar verkenners spanden zich hard in voor het wassen van vuile kleren (mocht wel keer, 9 dagen weg al), waarvoor dank!. Robbie en barre waren bezig met bankskes te sjorren rond de kampvuurkring aan de stuurhut. Op de middag kregen we rijstschotelkes en zo, beetje de overschotjes van de barbecue ingekaderd als een lekkere koude pla. Bij valavond werd nog begonnen aan het prestigeproject: de toren, maar die was hoofdzakelijk voor dag tien. Een frisse pint rond een gezellig kampvuurtje aan het veerse meer deed nog nooit zo veel deugd als toen die dag. Enkele knipoogjes(allez, knipoogjes, ttz zvo) van de ene naar de ander ( bujakabujaka)deden het vuur wat opflakkeren en daardoor bleef joene bij het vuur tot een gat in de nacht want anders was de pallette weg en hadden we schroeiplekken (o wee) Dag 10: Veere (verdere opbouw en aankomst zeehondjes) Alweer wakker geworden onder een stralend zonnetje. Sommigen voelden kriebeltjes voor ochtendgymnastiek en gingen een toertje lopen, anderen sliepen gewoon wat langer, maar iedereen at gèèrn zin stutjes met sjoko in de morning. Vandaag twee poules: bouw van de toren en koken/afwassen/netheid (echt wel nodig) De tent met de bagage werd mooi in orde gelegd en de slaaptent werd schone opgedeeld om er goe te kunnen slapen. Ondertussen begonnen anderen aan het eten (spaghetti denkek, het 'ontsnapt' me 'even'). Terwijl een nog andere poule zich bezig hield met sjorwerk. Onder een stralend zonneke met genoeg smeersel en hoofdbedekking werd er goe doorgedaan, lekker gegeten en vooral veel leute gemaakt. Eén minpuntje in de leute (allez, voor de persoon in kwestie dan toch ) was een kwakje mondvocht in het gezicht van een leider. Maar de dader werd gestrafd, BEWARE! Na het eten, de afwas off course! Dezelfde poules, hetzelfde werk en evenveel fun, kemels en andere fratsen. Tot in de vooravond was iedereen bezig en toen was het Tijd om naar het toneel van de jongverkenners te gan kijken. Met ons boisons mee om de voorstelling door te komen genoten we van het spektakel. Na de voorstelling konden we nog wa boefen (normaal ervoor gepland) en was het stuurhut tijd Gezellig met zn allen rond het kampvuur alweer een langere avond tegemoet... Het spelen met koorden bleef niet uit voor sommesten: de grote driepekkel werd uitgelengd om nog een verdiepke te maken. And ZVO smiled to Djeetn Dag 11: afwerking opbouw + bezoekdag eten: vergeten Er werd nogal vroeg aan op gestaan bij de verkenners, voor ochtendgymnastiek: een loopje tot in oranjeplaat en terug. Hierachter stutjes met sjoko en weer aan het werk: de toren werd afgewerkt, de kampvuurkring ook, en de fak kon beginnen. Het deed deugd nog eens lekker te fakken, een pwemmetje te doen, maareuh arne had wat last. Het was vandaag namelijk bezoekdag, en iedereen ging eens heel geinteresseerd gaan luisteren naar benji, hannes aanhangsel. Maar de familie dierickx had nog een russisch uitwisselproject mee dat dacht dat arne russisch kon. Too bad voor arne, want twas nochthans iets voor em () Savons gingen koen en arne wat mussels gan kweken door "een toerke" te roeien: rond frezeeiland en were (met een lampje in de mast natuurlijk). Aan het kampvuur werd de fakzetel heel gegeerd ingepalmd, de hangmat tussen de twee driepekkels scheurde door en andreas maakte em dul met een waterpistool. Toen er maar twee meer bij het vuur zaten trok een gepiep de aandacht: geen bedde (é mariette , a-a-a-a-a-ah, freek out!) maar een egeltje! Dag 12: Groepsspel slikket in: stutjes Na nog een lange briefing gisterenavond voor de leiding, en nog wa stuurhutten staan we vannochtend op om het groepsspel te spelen. De voormiddag wordt mooi gevuld met de trektocht naar middelburg, place to be! Zeehonden en welpen met de vletjes en de nikie, jongverkenners met de velo en de verkenners te voete. Tegen we er aankwamen was het al mooi middag, sommigen hadden wat last van de zon en konden hun broodje niet goed binnenhouden, maar smaken deed het wel! Na het eten begon het spel: om het kwartier vertrok een tak de stad binnen om op verschillende postjes opdrachtjes uit te voeren. Eel tof! Zelf nam ik niet deel, maar maakte van de moment gebruik om brieven en zo te posten. De terugtocht verliep ongeveer gelijk, maar de verkenners werden gediskwalificeert voor liften. moet je dan ook maar niet liften als er leiding passeert! Na gans het gebeuren kregen we de gelegenheid een crèèmke te lekken en erachter hebben we wat .. Enneuh, bennet nie zeker maar denke dat er nog een goor lekkere maaltijd was zelfs erachter. Van gin keure dak verdik wa vo duusd, bende goei kokers! E douchke deed deugd, sommige andere verkozen nog een riemke te slaan anderen hielden het bij de kampvuurkring! Dag 13: eerste helft van tweedaagse stekt erin en eet ervan: el ristorante! Na voor sommeste een korte nacht (é goely) zetten we met de loodsen an met de nikie vo een tripje op het veerse meer. Eerst op moteur naar kamperland, gan sjoppen (skippersbitter, limonade die later geen limonade is [zie 2e helft], eten,...). Eens weg uit kamperland trekken we ons zeil op en passeren we aan een ferm goe tempo vo de nikie het terrein. Na een korte "tut je longen ut je lif"-communicatie met terrein zet barre aan met een vletje met de intentie de nikie bij te benen. Het drinken aan boord was immers te goed opgewarmd, en een supply leek een fris idee. Maar niets was minder waar, want zelfs voorbij oranjeplaat was de bartsoen nog geen meter dichter genaderd . gowja, tussen kapkes dus Ietskes over oranjeplaat komt julie wakker. Aja, iets na kamperland was ze gan pitten benedendeks, en zeef da blijkbaar goed gedaan. Een apero onder baan, en wa vadzig gore toeters later bereiken we kortgene city (K-town ). Gezien er geen havenmeester te bespeuren was, was het mogelijk te kamperen zonder te betalen, helaas moesten we niet langs start en krege we geen 4000?. Achter een beetje opkleden trokken we naar de restorant. Een lekker etentje van de caisse met een wijntje smaakte elke maag. En erna zijn we nog enen gaan drinken in een ierse pub. Geestig stekje! Na da eel veel geld uit ons zakken gerold was, hebben we dan nog een schippersbitter gedronken aan boord van de nikie. Twas nie te vroeg, ma perfect vo een weekendje. de verkenners deden het even op het gemak naar ik heb horen zeggen smijt er zelf je verhaal onder, ik was er niet bij... Dag 14: tweede helft 2-daagse op het menu: vergeten maar twas lekker Wakker geworden van de warmte in de suppie. Heeeeel goed geslapen en een lekker weertje lachte naar ons. De fles oranje limonade was opeens wat gevulder maar na te horen wat ermee gebeurd was, wassek wel mee. Een cola'tje dan maar, tshirtje af en weer lekker prut prut met de nikie. Zeilen zat er nie echt in, want twas volle pot tegen wind. Maar de kazekes en sosieskes, mmmmmmmm! Woppy was ondertussen ook al opgestaan met de wijze woorden "die limo smaak lik raar". Nu ja, achter een kart strike liggen van tlachen en ké aren bek kuisen waren we goe op baan na het eilandje voor oranjeplaat. Isle-spotting! Best een leuke bezigheid. Achter een apero'tje en wa goe kooksel wast lik welletjes. Aangezet van het eilandje en man-over-boord met een luchtmatras in ondiep water kwamen we terug aan bij ebi. De verkennerie zag er inderdaad opt gemak uit, een pwemmeke al ier en al daar. Rootje superflik was ook van de partij, en wat had hij mee: een cadeautje! Van dat lekker lekker jupi---, ma in zo'n weer ging da nie te lang mee. Webben tan maar ons gedacht gemaakt er van en zijn met z'n allen die wilden naar et eilandje geploetert, onder begeleiding van een vletje met mensen die et wa minder zagen zitten. (met waterpullen en gembaleert voedsel uh) Zij moesten er vo zorgen da die die plooiden daar allik under plan nie moesten trekken. Theeft me toch in mn gat gebeten daddet zo ver was da eilandje, en zonder zwembrilletje zwem je dus in kringetjes met jen ogen toe, é bartje ma iedereen eigenlijk (buiten marie tan, die da gewend is) Achter nog wa meer chillen en achter alweer een supermaaltijd die me nie te binnen schiet, wast uiteraard weer zo'n lekker kampvuurmoment met alle leiding. pang , nee twas dat nie da mij te binnenschoot Dag 15: Vlottentocht bikke bikke bol: buikjes vol, maar met wat Waaaaaaaaaaaaah om wakker te worden: een mooi stukje gaan lopen in een veeeeeeeeel te warm weertje jen kitten spannen en naar hopman vernielaffair gaan om je neus te laten kleuren: de teamverdeling voor deze namiddag! Elkeen werd in evenredige teams geduwd en kreeg gerief en tijd onder de stralende zon om zijn vlot te bouwen. Der werd wa aan af geskacht van materiaal, de vletten werden leeggeplunderd en de paletten vo te verbranden braken met legers voor de constructie van eigenlijk eeeeel skoon boten. Nog de laatste afwerking, shèèk it shèèk it like a polaroid pictja, een laatste middagmaal en de battle of the beasts kon beginnen. Elkeen ging naar zijn vlot (yeah, waterworld style), sprong erop en probeerde van toch ne meter over de startstreep te zitten bij aanvang. Startschot (gelukkig nie door enen zijn and) deed iedereen in actie schieten, maar da peddelen en roeien ging toch nie dus werd er zwaar geduwd en ge-osolemio'd vo de eerste plekke. Achter één rondje was iedereen al bekaf en dus werd er beslist vo die derde ronde te laten varen. De winnaars waren de pinken als ek me nie vergis, de duimen waren laatst. Als stuk groensel op de taart (toemaatje -> tomaatje, é é é ) werd er rond de kampvuurmegagrotetrudeverbrannetalcirkel een sessie voor bereid waar da elke tak sketchkes kon brengen. Van brittany, slagerij van tkampen en M&M tot middeleeuwers en samson en gert, we hebben het allemaal gezien! Fijn was het zeeeeeeker, laat echter ook. Naarmate de tijd en het hout vorderde zaten we op de duur achter parasols rond et kampvuur, beetje aant slapen, beetje aant gezellig bij kletsen en al wa benauw komen voor het gevreesde eindevanhetkampzwartgat... Dag 16: Afscheid zeehondjes en welpen laatste avondmaal: pitta, croques, bbq, chicken nuggets, ... al wat eetbaar is Vandaag komen de ouders van de zeehondjes en welpen hun snotters oppikken. En de dag erna vertrekken wij zelf ook uit Veere, dus het wordt een drukke dag. Alles wordt afgebroken, beetje letterlijk ook soms. Bij de afbraak van de toren blijken de lange palen van de driepekkel niet echt opgewassen tegen het naar benedenhalen... Tijdens het vullen van de putjes en wegsnijden van koorden, wegvoeren van sjorhout, topeplooien van basjen,etc. brandt steeds een kampvuur voor sjorwulle en andere klein brandbaar afval te verteren. Rond twee uur of zo mogen we met zn allen pitta gaan eten aan hopman vernielhuis, samen met de ouders van de welpen. Er wordt genoten van dat stukje turkije en het zonnetje tot opeens griet al tuitend afkomt met het nieuws ?tgès sta in de fik?. Iedereen dus vré rappe naar ?tverkenners-loodsen-stam-stuurhut?-terrein om te blussen, maar al de ketels uit het veerse meer konden het vuur niet meer belemmeren van een schroeiplek te maken. Webben dus een week opgepast en opgepast vo et dan de laatsten dag goe om zepe te helpen. Ter compensatie worden ons olievaten dan maar achtergelaten vo de nieuwe ebi... Waardoor we vandaag nog steeds op zoek zijn achter andere vaten. Ne keer alles is opgekuist, ist toch al wa later op den dag en kunnen we al gaan eten da we vinden in restaurant ?bij hopman?. Croques, barbecue, ander vleesbrokken, WE hebben het allemaal zien passeren voorbij en in onze mond. En witte wijn en zo, alles moest eigenlijk op, dus heeft iedereen dan ook zijn uiterste best gedaan. Zelf bennek op een bepaald moment naar petn gegaan die daar in zn eentje aan het kampvuur van de jongverkenners zat. Toen op een bepaald moment lawaai uit de tenten bleek te komen ging ik kijken. Het geluid kwam echter van verder en ik ging even kijken. Twee gasten van brugge logeerden daar eventjes en lieten mij beetje proeven van hun zelfgemaakte mojito. Niet slecht moet ik zeggen, buiten dat ik ben blijven plakken en blijkbaar al een half uur gezocht werd. Eens gevonden en meegegaan kreeg ik daar een fikse uitbrander van de leiding omdak zomaar wegloop zonder iets te zeggen en ?we moeten er morgen zo vroeg uit? kruip ek toch maar in mn kaf. Hoewel, geniepig als verkenners en loodsen zijn kruipen we toch even naar buiten om nog enen te drinken. Het geluid van de leiding doet ons allen even verstommen, ach, wat is het toch leuk om kind te spelen. Dag 17: Veere -> Sas van Gent stay alive: el ristorante Vroeg der uit, zjirre buzze maken, spel afbreken en weer in gank schieten vo kamp met de boot! Eerst wel nog iedereen wakker gemaakt die nog leefde op de terreinen, groot zwaaiafscheid.. Op sleep achter de nikie vertrekken we onder een stralend warme zon richting oosterschelde, vanwege het getij. Het sas van het veerse meer was weer the place to be: maeske eef zijn camera moeten uithalen en zo hoog mogelijk staan omdat er zeker zeven of acht hollanders achterstevoren ebben moeten aanleggen wegens brokkelen. Verkennerie en loodsen, we zijn goed! Zjirre naar butten gevaren en verder op sleep richting hansweert, op het kanaal. Eens we daar buiten kwamen, zagen we dat er (sorry voor het woordgebruik) echt geen rete wind was. De westerschelde was nu ké echt ne spiegel op ons kabbelingen en de MSC-golven na (golven van zeker ne meter, lekker specatculair). Wel opvallen was dat er azo boven de horizon een dikke gelegroengrijze fak smog gevormd werd, echt wel bèètje. Afin, snikheet weertje als het was, binnenvaren in terneuken en aanleggen zo diep mogelijk in het centrum: we gaan op restaurant eten. Omdat de groep zo groot was, mochten we enkel van de kleine kaart bestellen, moesten we lang wachten op ons eten, en eigenlijk veel drinken vanwege de warmte. Achter het eten begon een nachtelijk tochtje naar sas van gent. Zalig in je tshirtje op de achterplecht, sommigen die lagen te slapen. Fles spuitwater die circuleert en ferm mindert, blikjes cola die de gemoederen bedaren, want straks ^¨$µ£ù%&é??(§è!çà) in the place to be! Nog behoorlijk rap arriveren we in sas van gent. Bij gebrek en courage en openingstijd van de rijnvaart smijten we de bazatse gewoon op een basje buiten en gaan we daar dan wel slapen snachts, een tent opzetten is toch zo lastig é. Grote feeste in de rijnvaart, onze vriend van het jaar ervoor leeft daar ook alweer en iedereen is happy. Het wordt er een late, zware, supertoffe avond en iederen ging recht naar bed buiten marie die nog even twijfelde of ze die charmante barman aan de haak zou slaan. Maar freak doemde weer op in haar gedachtenkronkels en dus sliep iedereen maar gezellig buiten onder basje of niet onder de basje, voor elk wat wils. Dag 18: Sas van Gent -> Astene* schnitsels met erten en dergelijke Vroeg uit de veren, alweer, en de masten neerhalen. Iedereen nog wat in een roesje van een veel te goede avond, en al die stekende pijn die begint te groeien diep binnenin van een kamp dat bijna gedaan is. Het is bewezen, op sleep hoef je niet nuchter te zijn. Velen doen een doke, enkel zij die aant roer zitten zijn wakker. Die houden zich bezig met een boekske en stutjes met koas. Waffeseren goed en doen den trot met maar enen tussenstop voor enen te drinken en te sanitairen. In Astene aangekomen gaan we eerst gaan aankomen en is barre bereid van zijn paspoort en andere foto?s te tonen. Oe noemt die vader weer in The sopranos? Ewel tis ganstijd zukken mulle daj ziet op die foto's Soit, de leiding bleef wa zeveren met meesterke terwijl da we t eten gingen gaan maken. De schnitsels met erten en patatten lagen beetje overal rond op den boot, sommeste leiders wilden doordoen met aankomen en aten averre niet, dus gingen maar terug naar meesterkes. Een afwaske en we waren daar ook. Die lokale pinten waren populair, ma de skippersbitter ook en toen de voorraad er door zat werden de cafébazen beetje pissed op elkaar. Afin, omdat geen uur was vo te zeggen laatsten avond, werd er lik nog wa briel en grappigen briel (é marie, twas grappig é, é é é ;) ) uit den boot gehaald en ebben we nog lang zitten onnozel doen (of slapen of doen alsof) aan de zesde lantaarnpaal op linkeroever. Ma zot zijn doe geen zeer, twas een heel leuke avond, echt. Er werd geslapen in de boten of op rechteroever :fluiten: . Dag 19: Astene -> HBK food:fight! Gezien de calipo en ik aan den overkant sliepen kwamen we wakker door het geroep en achter dat alles al gereed gemaakt was, jammer maar handig. Het ging er wat op het gemak aan toe en in deinze werden er inkopen gedaan omdat alles al terug op was, de weg naar astene was dus hongerig geweest (of toch niet? ). In deinze dus eel veel inkopen, eel veel voor iedereen,heel lekkers en voor elk wat wils (zelfst boursin). Twerd schoon terug op de boten gelegd en we zettigen an. Zo rond de plekke waar oude en nieuwe leie samenkomen waren der daar wa pipo?s aant tsjolen met hun jacht. De vletjes vaarden dus maar wat verder en de nikie ging ze helpen. Er werd massaal gegeten, maar we hadden nog steeds veel eten. Strategie é arne: ons eten was ?op?, met de foodfight in gedachten die er wel zou komen. En inderdaad, ongeveer ter hoogte van harelbeke eef et daar gestoven van kga u gaan ebben, ne bijkans verse pak boursin snifsnif geknepen en gekatapulteerd. Brood in de zak gemengd met water en andere kijszakkerij, in boljes geknepen en gesmeten. Koene wou em natuurlijk nie buitengesloten voelen en smeet vanop de suppie met de inhoud van zo?n doos van zoveel liter boter, echt vadzig jong! Anyhow, dat was ook weer eens gezellig, zelfs int sas van harelbeke gingen we nog een beetje door, door slijk van de muren te verzamelen en net buiten het sas verder te spelen. De sasmeester van de vaart ad nie veel goeste meer, dus hebben we et spelleke stil gelegd aan de nieuwe brug. Nie veel later arriveerden de ouders daar, werd wat onnozel gedaan, maar werd iedereen heimelijk zwaar depressief voor een gedaan kamp... Black holed down De moteurs moesten wel nog in den boot gelegd worden, wat bemoeilijkt werd door koene zijnen boter. Pijnlijk dus. En de boten zelf verdienden ook een kuiske door die foodfight, maar een niet nader beschreven blondine wist blijkbaar niet dat de planches niet drijven. Ach wat, het was ons het kamp wel! Er werd nog rap afgesproken voor de dag erna, want de boten moesten nog in stasegem geraken en uitgemest worden. Savons trof iedereen elkaar weer op de terrasse van de comiccen! Dag 20: Op een middaguurtje arriveerde iedereen onder de nieuwe brug met iets wat hij nog meehad van thuis of was gaan halen. De boten verleggen in een snikheet zonneweertje met een vlieg in je oog kan toch zalig zijn! Vooral erg zwart-gat-dempend effect alsje iedereen dan al terug kan zien. De boten uitladen duurde niet zo lang, de camion uitkuisen binnen een paar dagen zou langer duren. Avontuurlijke Toepaja